Instrukcja redakcyjna

Strona tytułowa artykułu

artykuły, artykuły recenzyjne (obszerniejsze recenzje polemiczne) i teksty źródłowe podpisujemy imieniem i nazwiskiem i/lub nazwą instytucji (jeśli autor życzy sobie aby artykuł był afiliowany), poniżej podajemy tytuł artykułu,
w przypadku recenzji w nagłówku zamieszczamy rozwinięte imię i nazwisko autora recenzowanej pracy, pełny tytuł (w przypadku pracy zbiorowej lub edycji źródłowej podajemy pełne imiona i nazwiska redaktorów lub wydawców po tytule pracy; jeśli praca jest wielotomowa podajemy liczbę tomów cyframi arabskimi (np. t. 1), miejsce i rok wydania, nazwę wydawnictwa, liczbę stron, serię wydawniczą, imię i nazwisko autora recenzji umieszczamy pod tekstem recenzji z prawej strony,
w przypadku nekrologów w tytule podajemy imię i nazwisko zmarłego, pod nim dokładne daty życia w nawiasach, imię i nazwisko autora recenzji umieszczamy pod tekstem nekrologu z prawej strony.

Tytuły dzieł i dokumentów

w przypadku rękopisów w cudzysłowie piszemy oryginalne tytuły i incipity dokumentów, bez cudzysłowu natomiast tytuły nadane przez autora,
w przypadku druków kursywą piszemy tytuły dzieł i dokumentów, w cudzysłowie tytuły rozdziałów i fragmentów dzieł, natomiast tytuły domyślne lub utarte określenia tytułowe z wielkiej litery bez wyróżnień.

Cytowanie

źródła cytowane w tekście podajemy w tłumaczeniu na język polski, w przypisach zaś zawsze w języku oryginału,
cytowane fragmenty źródłowe piszemy kursywą, nie poprzedzamy i nie kończymy ich wielokropkiem a znacznikiem [- -],
opuszczenia w cytowanym tekście zaznaczamy [- -].

Pisownia imion i nazwisk

stosujemy oryginalną pisownię imion i nazwisk w języku ojczystym osób wzmiankowanych; zasada ta nie dotyczy osób powszechnie znanych, panujących władców i świętych,
jeśli osoba jest wzmiankowana w tekście po raz pierwszy przytaczamy jej imię i nazwisko w pełnym brzmieniu; w innych przypadkach stosujemy inicjały imion (inicjał imienia) i nazwisko albo samo nazwisko (np. gdy postać jest w tekście często wzmiankowana),
osoby wymieniane w recenzjach powinny występować bez stopni, tytułów naukowych i zawodowych; w odniesieniu do autora recenzowanej pracy słowo „Autor” piszemy wielką literą,
w odniesieniu do zmarłych, w nekrologach wymieniamy stopnie, tytuły naukowe lub zawodowe, zaimki osobowe określające zmarłych piszemy wielką literą.

Określenia czasu w tekście

miesiąc piszemy słownie – 1 lipca 1920 r.,
zapisywanie okresów czasu od do: 1-17 stycznia 1918 r., 1 stycznia – 2 marca1918 r.,
jeśli w toku wywodu wtrącamy datę w nawiasie, wówczas miesiąc podajemy liczbą rzymską i nie stosujemy skrótu na określenie roku (1 V 1910),

Określenie czasu w przypisach

Skróty

w artykułach stosujemy ogólnie przyjęte skróty: m.in., etc., itd., np. i inne,
w przypadku skrótów – r. (rok) i w. (wiek) zapis uzależniony jest od umiejscowienia określenia w tekście: przed datą – wówczas wersja rozwinięta: „w roku 1939”, „w wieku XX”, po dacie – wersja skrócona: „w 1939 r.”, „w XX w.”

Przypisy

stosujemy tylko przypisy dolne,
odnośniki do przypisów w tekście powinny być umieszczone przed kropką kończącą zdanie, z wyjątkiem oznaczeń roku – r. i wieku w.; jeśli w tekście odsyłacz do przypisu zbiegnie się z przecinkiem lub średnikiem stosujemy tą samą zasadę co przy końcu zdania – odnośnik umieszczamy przed tymi znakami,
w przypisach stosujemy skróty takie jak w tekście (itd., np., m.in., etc.), skróty łacińskie: ibidem, idem, eadem, iidem, eaedem, op. cit., loc. cit. oraz polskie określenia skrótowe – red., oprac., wyd.

Bibliografia

w tekście, przypisach i bibliografii załącznikowej tytuły prac publikowanych bądź skierowanych do druku (monografie, prace zbiorowe, artykuły z czasopism, wydawnictwa źródłowe, itp.) zapisujemy kursywą; prace niepublikowane a będące w obiegu naukowym – zapisujemy czcionką prostą,
monografie cytowane po raz pierwszy podajemy w pełnym brzmieniu, wraz z miejscem i rokiem wydania:
W. Roszkowski, Półwiecze. Historia polityczna świata po 1945 roku, Warszawa 2002, s. 236.

cytując ponownie jedyną pracę danego autora tworzymy zwięzły i logiczny incipit, zaopatrując go w wielokropek,
W. Roszkowski, Półwiecze …., s. 240.

cytując dzieło z poprzedniego przypisu, stosujemy skrót „ibidem”,
Ibidem, s. 461.

jeśli, bezpośrednio po dziele danego autora cytujemy kolejne jego dzieło, zamiast nazwiska autora piszemy „idem” („eadem” dla autorek, „iidem” jeśli autorów jest więcej, „eaedem” jeśli autorek jest więcej),
idem, Historia Polski 1914-2004, Warszawa 2005, s. 35-41.

identyczne zasady powtórnego cytowania stosujemy przy artykułach z czasopism, prac zbiorowych, w wydawnictwach źródłowych itp.,
cytowanie czasopism – inicjał imienia i nazwisko autora, tytuł tekstu (kursywą), tytuł czasopisma w cudzysłowie, rocznik, rok wydania, numer lub zeszyt (cyframi arabskimi), strony,
F. Kellner, wojna na słowa, „Karta”, 2015, nr 82, s. 78.

cytowanie serii wydawniczych – inicjał imienia i nazwisko autora, tytuł (kursywą), miejsce i rok wydania, nazwa serii i numer tomu (cyframi arabskimi), strony,
teksty zamieszczone w wydawnictwach ciągłych o charakterze wydawnictw zbiorowych traktujemy jak artykuły w czasopismach, podając tytuł wydawnictwa w cudzysłowie: inicjał imienia i nazwisko autora, tytuł (kursywą), nazwa wydawnictwa (w cudzysłowie), tom, zeszyt, rok wydania, strony,
jeśli książka ukazała się jako jeden tom lub zeszyt wydawnictwa ciągłego: inicjał imienia i nazwisko autora, tytuł (kursywą), miejsce i rok wydania, tytuł wydawnictwa ciągłego w cudzysłowie, tom (zeszyt), rok wydania, strony,
cytowanie tekstu w pracy zbiorowej – inicjał imienia i nazwisko, tytuł tekstu (kursywą), po przecinku w: (bez nawiasu kwadratowego), tytuł opracowania zbiorowego (kursywą), inicjał imienia / imion i nazwiska / nazwisk redaktora / redaktorów (red.), miejsce i rok wydania, strony,
Z. Szewczyk, Kalendarium dziejów Bachowic, w: Bachowice – wieś i ludzie, red. J. Jodłowski, A. Kolasa, Z. Szewczyk, S. Warzecha, Tomice 2017, s. 6-24.

biogramy w Polskim Słowniku Biograficznym zapisujemy: inicjał imienia i nazwisko autora, tytuł (kursywą), PSB, tom (t. I numer tomu) miejsce i rok wydania, strony,
W. Konopczyński, Czartoryska Maria Zofia (1699-1771) wojewodzina ruska, PSB, t. 4, Warszawa-Kraków 1938, s. 248

opisy bibliograficzne wtrącone do tekstu lub wywodu w przypisie zamykamy nawiasem okrągłym,
tytuły częściej cytowanych edycji źródłowych, ewentualnie czasopism i wydawnictw zbiorowych, a także nazwy instytucji, takich jak archiwa czy biblioteki, po raz pierwszy piszemy w pełnym brzmieniu, podając w nawiasie dalej cytowany skrót („dalej: …”):
Archiwum Państwowe w Krakowie, dalej: APK